Zaterdag 23 december - Lady Elliot > Hervey Bay

Dus, vroeg de wekker gezet, want ondanks de vogelherrie, is 4:58 uur toch echt wel vroeg. We zitten kwart voor 5 op het strand. Het is enigszins bewolkt, maar de zonsopkomst is erg mooi, en welkom, want ietsje warmer mag wel. Als de zon op is, volgens mij waren we met z'n 5-en of 6-en, gaat een deel terug 't mandje in, maar wij besluiten om in de lagune te gaan snorkelen, want het is nu nog vloed. Heerlijk even een 3 kwartier met de schildpadden en vele visjes gesnorkeld. Terug bij de huisjes is de rest in volle rust, dus we gaan ook maar even chillen. We moeten al wel om 10 uur uitchecken uit het huisje (de huisjes), maar we hebben nog even want we vliegen pas om 16 uur terug naar het vasteland. Vanmorgen staat nog een boottour op het programma, een boot met een glazen bodem. En ja hoor, we zien een mega grote manta en, die zwemt ook nog eens onder de boot door, prachtig. Als de boot even verderop aan een boei wordt gelegd, krijgen we nog een laatste kans om te snorkelen en wederom zien we de wereld aan vissen en andere beesten op het rif.

Terug aan wal, omkleden, bagage klaar zetten voor de vlucht en lunchen. Vriend covid is inmiddels lekker aanwezig, want naast de hoofdpijn en fijn kuchje en ongeveer 0 eetlust. Dan komt het moment dat we dit fantastische eiland moeten verlaten, een nacht extra was geen optie, omdat er, na vandaag een 3-daags kerstarrangement is. Wat een prachtige en fijne plek, echt wel een plek om nog eens naar terug te gaan.

Met hetzelfde kleine vliegtuig gaan we weer terug naar het vasteland, waar het ongelooflijk warm is, ja, zelfs het stuur in je auto kan een beetje zacht worden door de hitte. We besluiten om ditmaal toch maar naar de camping te rijden. We zijn ruim voor 18 uur, dus geen gekke boetes, maar hoewel er een prachtig veld leeg is, worden we op een klein hoekje geplaatst. Je moet je het volgende voorstellen: de camping heeft aan de buitenzijde, rondom, plekker voor vaste bewoners. Dus die hebben daar allerlei fantastische bouwsels gemaakt van caravans met add-ons en de meest prachtige kerstlampjes etc. Dan zijn er 3 lange grasvelden, in het midden, met weggetjes ertussen door en in 'de laan' van het sanitair is nog een rij 'vaste bewoners'.

Ik heb voor de gein een plaatje in de fotogalerij gezet. Het mooie vrije veld (groen) was zo goed als leeg, wij werden op het rode hoekje geplakt. Nog leuker, de buurman, die praatte met een onverstaanbaar Australisch accent, reed rond in een invalidenkarretje, compleet met dakje, extra lampje en slingers, kwam meteen naar ons toelopen. Of we minimaal een meter uit de kant konden gaan staan, voor als hij weg moest.

Los van het feit dat er gewoon een weg tussen zat en hij prima die draai moest kunnen maken, raad je al dat hij natuurlijk helemaal niet weg hoefde met zijn auto. Maar goed, hij wenste ons heel vrolijk een Merry Chrissie. De buurman is blauw. onze plek rood, lekker dicht tegen de vaste bewoner aan, heel apart.

Maar zoals altijd maken we er wat leuks van. De dames gingen nog even boodschapjes doen, ook voor de komende dagen en voor de BBQ die we wilden doen, want, overal zijn barbies. Op gas, dat wel, maar klik, gas aan en BBQ-en maar. Ineens vlogen er aparte vogels in de lucht, bleken een soort mega vleermuizen te zijn, die, tegen zonsondergang, terugvliegen naar Fraser Island. Iedere keer zagen we een plukje van tussen de 30 en 50 vleermuizen overvliegen en, niet normaal, dat ging bijna een kwartier door, megaveel!

De BBQ werd opgestart en andere Aussies waren ook aan de BBQ. Heel vriendelijk, helpen en uitleggen hoe het werkt, want na x minuten gaat t gas uit. Zo relaxt, die Aussies. Alleen, beetje jammer, geen eetlust door covidio, dus het blijft voor mij maar bij een biertje.

Redelijk vroeg het mandje in, want, morgen naar K'gari (Fraser Island) - Google maar.