Vrijdag 22 december - Hervey Bay > Lady Elliot

Weer vroeg op, want er moet een vliegtuig worden gehaald naar Lady Elliot Island. Belangrijkste is, om voor deze trip de juiste, maar ook zo weinig mogelijk spullen in een dagrugzakje te doen. Op het lokale vliegveld zijn meer passagiers, uiteindelijk gaan er drie vliegtuigjes richting het eiland met daggasten en mensen met 1 of meer overnachtingen. Blijft toch leuk, instappen in een kleine Cessna Caravan, de veiligheidsinstructies die je vooraf buiten naast het vliegtuigje krijgt.

In een krappe 40 minuten vliegen we naar het piepkleine eiland van 0.7 km2, precies door midden gedeeld door de landingsbaan. We worden heel hartelijk ontvangen en rondgeleid, met een welkomstdrankje. De kamers zijn nog niet klaar, dus tijd om te gaan snorkelen. De zon brandt ongenadig en overal staan flessen met factor 50. Lekker smeren dus. Er zijn een aantal snorkelplekken rond het eiland, opgedeeld in kleuren, vanwege de diepte. De lagune aan de oostelijke kant valt vrijwel droog tijdens eb, dus als je daar wilt snorkelen moet je dat plannen. Aan de westkant zijn 3 snorkelgebieden uitgezet, die je kan volgen door de lijnen die zijn uitgezet. Daar moet je rekening houden met de stroming en het toeval wil dat juist vandaag op de zuidwestkant de stroming naar het zuiden is, en noordwest naar het noorden. Dus welke lijn je ook wilt volgen, je loopt het risico dat je aan beide kanten met de storming mee van het eiland weg drijft. Ideaal is een stroming volledig noord of zuid, want dat kan je, zonder moeite, alle uitgezette lijnen volgen, zonder al te veel moeite, ten minste, als je aan de goede kan start.

Het snorkelen is geweldig. Het Great Barrier Reef heeft niet veel kleur hier, maar wel een enorme verscheidenheid aan koraalsoorten. En volop vissen, schildpadden, her en der een pijlstaartrog, rifhaaien etc. En, de watertemperatuur is uitermate prettig. Omdat we, voor de middag, een duik hebben geboekt, op tijd uit het water en lunchen en dan de duik voorbereiden. Niet voor niets hard gewerkt om op de valreep voor deze trip mijn PADI te halen in water van 4 graden in Nederland.

Bij 30+ graden een duikpak aantrekken is geen feestje, maar als we alles klaargemaakt hebben, gaan we de boot op en het water in. Het idee is afdalen naar de bodem en daar een beetje rondkijken tot de fles leeg is. Oren klaren is al niet mijn sterkste punt, maar dat ging nu helemaal moeizaam. Viel een beetje te verwachten, aangezien ik al een paar dagen niet fit ben, met het sterke vermoeden van covid, gelet op het hardnekkige kuchje en dito hardnekkig hoofdpijntje. Gevolg is, dat ik, net als in water van 4 graden, ook in water van 26 graden mijn duikfles in een krappe 34 minuten leeg heb gedronken. Maar, wat was de duik mooi. Niet dat je perse andere dingen ziet dan met snorkelen, want het water is enorm helder, maar wel het feit dat je er volledig tussen zit, dus je zweeft volle bak tussen enorme hoeveelheden vissen.

Na de veiligheidsstop terug in de boot, roept de schipper iets en krijg ik een bord in te vullen. Kennelijk het duiklog. Geen idee hoe dat werkt en enige vorm van uitleg volgt ook niet. Best apart hoe dat gaat, want dit is toch een 5 sterren PADI duikcentrum. Tegelijkertijd, terugkijkend naar de duik en de briefing (welke briefing) ging dat toch ook niet helemaal zoals dit de voorgaande weken allemaal had geleerd. Nu had ik al verhalen gehoord van andere mensen, dat het zo, of zelfs nog nonchalanter gaat. Want hoewel duiken volledig je eigen verantwoordelijkheid is, blijft het een beetje vreemd. Maar goed, onvergetelijke ervaring. In de middag gaan een aantal nog zonnen of weer snorkelen, maar ik heb mijn kruit verschoten en ga rustig een book lezen in het Beachfront Cafe.

Tegen zonsondergang hebben we een sundowner geboekt: hapjes en drankjes aan de westkant, want, dit zal de enige keer zijn, dat we de zon onder kunnen zien gaan in de zee, want altijd ligt Australië ervoor... Wat prachtig om dit met elkaar te beleven, zo'n uniek mooie plek, superblauw water en dan de ondergaande zon met een fles bubbels en een biertje. Samen met de 10-duizenden vogels, want dat is ook leuk aan dit eiland.

Het eiland wemelt van de vogels die dag (en nacht) schreeuwen en gillen, soms als babies. Afhankelijk van de wind ruik je ook de hele dag de vogelpoep. Onze ecohuisjes zijn gemaakt van canvas/tentdoek en hebben enkel 2 stapelbedden en 2 nachtkastjes. Dat doek houdt, uiteraard, geen geluid tegen, vandaar ook de oordopjes op de nachtkastjes. Niet gebruikt en er 's nachts ook nog even uitgegaan, het kabaal gaat dan door en overal om je heen zitten de vogels. Wat een ongelooflijk mooie plek. Lekker slapen en morgen vroeg op voor de zonsopkomst!