Donderdag 21 december - Byron Bay > Hervey Bay

De schreeuwvogeltjes stelden inderdaad niet teleur. Dus zeg, rond 5.30 uur, weer wakker? Met stip weer op 1: koffie zetten. En na ontbijt kamp weer afbreken en de auto's in slingeren, want vandaag weer lange rit voor de boeg, naar Hervey Bay. Op papier uurtje of 5 rijden, maar dat wordt vast veel langer, want echte snelwegen zijn er niet en er komt altijd een verrassing. De route voert feitelijk langs de Gold en Sunshine Coast, maar de weg komt eigenlijk nooit in de buurt van de kust. Best wel jammer, waardoor we besluiten er bij Gold Coast toch vanaf te gaan en daar ergens aan het strand een koffietje te pakken. Ook hier weer de relaxte strandsfeer, maar de koffie duurt lang en omdat het daarna ook lang duurt door de enorme hoeveelheid aan stoplichten, toch maar  terug naar de M1. Saai, maar dan kunnen we wellicht toch sneller kilometers maken. Doel is Noosa voor de lunch en daar een wandeling te maken. Maar het rijden duurt toch bij elkaar wat langer, dus meer dan een lunch en een korte wandeling het oerwoud in, zit er niet in. Jammer, want Noosa is erg leuk. Maar goed, niet voor niets schreef ik al: ambitieus.... Wel leuk: tijdens de wandeling hoorden we de Groene Katvogel, erg leuk beessie.

En, hup, weer de auto in, laatste stuk naar Hervey Bay. De weg begon al met een afsluiting en daarna kwam de regen. En in Australië is regen dan ook echt regen. Wat betekent dat je ineens op de M1 0 zicht hebt, door megaplassen rijdt en ineens weer vol in de zon rijdt. De passagiers in de andere auto werden door hun navigatie een gravelweg op geleid en gingen de mist in, aangevuld met ook dus deze mega regenbui. Betekent dat de stemming daar tot ver onder het nulpunt zakte. In de regen bereikten wij Hervey Bay, waar we nog net op tijd in konden checken op de camping. Omdat de andere auto het niet ging halen, wilden we ook voor hen inchecken, maar dat mocht niet. Zij moesten zelf inchecken + als ze  er dan waren, een te-laat-inchecken-boete betalen. We hebben de camping even verkend, en ondanks alle ruimte, kregen we een zeer bijzondere plek toegewezen. De optelsom van: lang rijden + gravelweg + regen + te-laat-aankomen-boete + 'bijzondere-plek-op-de-camping' deed ons vermoeden dat dat de stemming zeker niet boven het nulpunt zou gaan brengen. Dus besloten we, via Booking, Emeraldene Inn te boeken voor de nacht. Dat, samen met de bestelde pizza;s en Indiaas eten + een biertje bracht de stemming weer boven nulpunt, heel fijn.

Mooie was, dat Goof van Emeraldene aangaf dat we ons geen zorgen hoefden te maken over spinnen, want die waren er niet. ik had de auto met de kofferbak naar de deur van ons appartement geparkeerd en wilde ernaartoe lopen, liep bijna met mijn snuitje een mega spinneweb in.... En, als bonus, toen ik de deur dichtdeed van het appartement, zat daar, op het kozijn, een leuke Huntsman Spider, google maar even.. Nu hadden we in Sydney al een spuitbus tegen kruipende, springende en vliegende engerdjes gekocht, dus hoogste tijd om die in te zetten. Wat denk je, spinnemans ging er als een malle van rennen, niet grappig, maar na een halve spuitbus legde hij toch het loodje. Game over. Nou, lekker pitten, morgen, hoe gaaf is dat, met een vliegtuigje naar Lady Elliot!