Preikestolen, pracht en drama tegelijk

Beetje aparte titel, maar het is nog aparter om het op te schrijven, maar dat helpt nu wel even.

We waren dus na 18 uur weer terug op de Preikestolen. Er was, behalve een stel, nog een viertal jongens. Maar een gedroeg zich vreemd.

Toen zowel het stel als 3 jongens weggingen, vroegen we of die jongen die er nog was, bij hun hoorde? We zouden er een tijd zijn, want ik wilde even flink gaan genieten van een forse Van der Donk.

De jongen hoorde bij niemand, dus ging een van de andere gozers terug om te vragen of hij oke was. Hij was oke.

Dus wij gaan genieten van het prachtige uitzicht, totdat hij er ineens aan komt lopen. Op de vraag of het goed gaat met hem, antwoordt hij, dat het eigenlijk helemaal niet goed gaat en dat hij, omdat wij er nog waren, niet was gesprongen.

Hij was hier naartoe gekomen met vliegtuig en taxi en verder niet. Dit is dan ineens op een dergelijke plek een moeilijk gesprek van de buiten categorie. Wat ga je zeggen en doen? Met een beetje praten hoopten we maar dat we hem overtuigd hebben naar beneden te gaan.

Direct op zoek gegaan wie je dan kan bellen en gelukkig kwam er iemand naar boven, een Noorse bovendien. Met haar gesproken, beschrijving gedeeld en ook fotos waar hij toevallig op stond. En aan alle volgenden gevraagd of ze hem tegengekomen zijn onderweg. Dat leek zo te zijn.

De Preikestolen is ook hiervoor helaas een bekende plek en de Noorse dame wist meteen een actie op te zetten. Kans dan ook dat de helikopter die we nu rond horen vliegen.

Sterker nog, ik krijg nu een sms bericht binnen van die vrouw dat hij gevonden is en dat wij vandaag het verschil gemaakt hebben voor iemands leven.

Kunnen we nu nog slapen..Poe..